
Na een lange afwezigheid ben ik weer terug. Soort van. Denk ik.
Een aantal van jullie kennen mij mogelijk al via social media. Begin jaren 10 maakte ik een twitter-account met de handle ‘CSIdokter’ aan. Mijn doel was om enige bekendheid voor mijn blogs over mijn werkzaamheden als forensisch arts te genereren. Dit lukte redelijk: ik deelde mijn blogs, tweette over mijn ‘CSI” ervaringen en kreeg enige bekendheid bij het algemene publiek. Ik mocht een column schrijven voor het Medisch Contact, het artsenvakblad van de KNMG. Eind jaren 10 switchte ik echter van vakgebied. Ik staakte mijn forensische werkzaamheden en vervolgde mijn weg als medisch adviseur. Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op mijn werk op het snijvlak van geneeskunde en het recht.
Het vak heeft me echter nooit losgelaten. Al van jongs af aan ben ik gefascineerd door misdaad. Door mensen die misdrijven begaan. In mijn vrije tijd blijf ik misdrijven en misdadigers bestuderen.
Nu ben ik hier allerminst alleen in. True crime is een zeer populair genre in de media. Er bestaan grote online gemeenschappen, die samen misdrijven proberen op te lossen. Kortom, geheel origineel ben ik niet. Maar ik denk met mijn kennis en ervaring een interessante kijk op zaken te kunnen bieden. En daar zou ik jullie graag deelgenoot van maken.
De zaak die mij nu bezighoudt:
de Fort Bragg Moorden/Jeffrey MacDonald Case
De afgelopen weken ben ik mij aan het verdiepen in een oude moordzaak uit de jaren 70 in de Verenigde Staten. Het betreft een drievoudige moord: de echtgenote en twee dochters van Jeffrey MacDonald, arts in het leger, kwamen door geweld om het leven.
Jeffrey MacDonald claimt dat hij en zijn gezin midden in de nacht zijn aangevallen door een cultachtige groep van drie mannen en een vrouw. MacDonald overleefde de aanval, maar raakte gewond en kon nog nét op tijd de hulpdiensten inschakelen.
Direct na het incident, verklaarde de arts, te zijn ontwaakt door het geschreeuw van zijn vrouw en dochter. Eenmaal wakker bleek hij omringd door drie mannen en één vrouw die met een kaars - of een zaklamp - op haar gezicht scheen. De mannen vielen hem aan, terwijl de vrouw onder andere ‘kill the pigs’ schreeuwde.
Hoewel werkelijk niemand die de militair arts kende, hem tot moord in staat achtte, keert het onderzoek zich vrij snel tegen hem.
Hoezo was dokter MacDonald de enige die deze verschrikkelijke aanval overleefde? Had hij niet gewoon zijn familie zelf vermoord en geprobeerd het op bizarre wijze te verhullen?

Inmiddels is Jeffrey MacDonald, na een zeer lang juridisch traject, veroordeeld voor het doden van zijn echtgenote en zijn twee dochters. De arts is inmiddels 81 jaar en zit nog steeds vast voor de moorden op zijn familie. Nagenoeg iedereen is overtuigd van zijn schuld. Het boek dat journalist MacGinnis over deze zaak schreef, heeft fors bijgedragen aan het idee aan het beeld dat hij schuldig is. Maar of hij echt schuldig is…
Ik weet het zo net nog niet.
Fort Bragg Moorden: een unieke zaak voor de ‘thuisspeurder’
Wat deze zaak vrij uniek maakt, is dat de ‘thuisspeurder’ eindeloos kan grasduinen in de originele stukken van de rechtszaken die over deze zaak gevoerd zijn (jaja, er waren er méerdere). Een aantal vrijwilligers hebben de moeite genomen om al deze stukken (bewijzen, foto’s van de woning, de crime scene, interviews van politie, transcripties van de rechtszaken) online te plaatsen.
Voor wie zelf in de originele stukken van deze zaak wil snuffelen, kan kijken op:
Fatal Vision: true crime boek over de zaak
Voor wie écht geïnteresseerd in deze zaak is, zou ik aanraden om het boek Fatal Vision te lezen. Het is een lijvig boek van bijna duizend pagina’s, maar zeer goed en vlot geschreven. Ik kon het boek amper wegleggen en was er in no time doorheen. Echt een aanrader.
Het boek geeft een goed beeld van de moordzaak tot de uiteindelijke veroordeling. In het laatste hoofdstuk geeft de auteur aan zo het zijne te denken van het ‘onschuld-verhaal’, dat dr. MacDonald al die tijd aan hem probeert te slijten. De auteur zou aan het boek gestart zijn, met het idee dat de arts onschuldig was. Maar tijdens het volgen van de rechtszaak, die tot de uiteindelijke veroordeling leidt, begint McGinnis meer en meer te twijfelen aan de onschuld van de dokter. Hij kan deze twijfels echter niet delen met zijn subject, wat tot een wonderlijke misleiding leidt, daar de auteur tóch graag zijn boekproject wil afronden: het brood moet immers ook op de plank.
Plan van Aanpak voor de Thuisspeurder
Mocht dit verhaal u getriggerd hebben en bent u bereid om met mij mee te speuren en na te denken over de schuld of onschuld van Jeffrey MacDonald, dan raad ik het volgende aan:
Lees Fatal Vision. Overweeg om het laatste hoofdstuk nog niet te lezen, dit kan toch een onnodige bias geven. Bewaar dit hoofdstuk voor later, voor als u een gedegen oordeel over de zaak heeft.
Wilt u nu, net als ik, verder speuren? Bekijk dan de 2 websites die ik al eerder in deze substack noemde. Schrijf uw vragen op en kijk of u de vragen middels de bewijzen, foto’s, legenda’s en getuigenissen kan beantwoorden. Passen de antwoorden meer bij schuld of bij onschuld?
Mocht u overtuigd blijven van de schuld van de arts, overweeg dan om het volgende boek te lezen: A Wilderness of Error
Ga hierna weer terug naar de basis: de feiten en de bewijzen. Bestudeer de zaak opnieuw. Welke bewijzen passen nu bij schuld en welke bij onschuld?
Noot: ik ben er zelf ook nog niet aan uit, schuldig of onschuldig, maar ik houd de optie van ‘onschuld’ nog zeker open, vandaar tip 3 en 4.
Ik zal op een later moment terugkomen op deze zaak, zodra ik klaar ben met haar te bestuderen. Dan zal ik mijn gedachten en conclusies over deze zaak met jullie delen.
Leuk! Of nou ja, leuk… Ik speur niet mee, maar volg met interesse!
Superrr interessant!